Plast uw hond in huis?
Om de oorzaak van urineverlies bij uw hond te achterhalen is het belangrijk om onderscheid te maken of het om bewust of onbewust (incontinentie) laten lopen van de urine gaat.
Bewust in huis plassen
Bij bewust urineverlies in huis neemt de hond de plashouding aan voordat hij plast. Dit kan bijvoorbeeld omdat uw hond het niet meer kan ophouden doordat hij vanwege een onderliggende ziekte meer plast dan normaal. Ook door een blaasontsteking kan uw hond bewust/actief in huis gaan plassen. Meestal plast uw hond dan vaker dan normaal kleine beetjes. Een blaasontsteking wordt vaak veroorzaakt door een bacterie en komt vaker voor bij teven dan bij reuen. Ook blaaskristallen of stenen in de blaas kunnen leiden tot urinewegproblemen. Indien er geen medische oorzaak wordt gevonden voor het in huis plassen, kan het ook gaan om gedragsproblemen.
Incontinentie
Bij onbewust urineverlies vindt u bijvoorbeeld natte plekken waar de hond gelegen heeft of verliest het dier tijdens het lopen kleine hoeveelheden urine. Ook kan bij teven de vacht aan de achterhand verkleuren en gaan stinken en kan de huid rondom de vulva geïrriteerd zijn. De meest voorkomende oorzaak van onbewust urineverlies is door een slecht werkende kringspier van blaas en plasbuis. Dit wordt vaak gezien bij de gesteriliseerde teef door het wegvallen van het hormoon oestrogeen. Sommige rassen zoals de boxer, rottweiler en poedel hebben een verhoogd risico hierop. De kans op incontinentie na sterilisatie is groter als de sterilisatie voor de eerste loopsheid plaatsvindt. Honden met overgewicht hebben ook een grotere kans op incontinentie door extra druk op de blaas. Aangeboren afwijkingen aan de urinewegen is een oorzaak die vooral bij pups en jonge honden wordt gezien.
Onderzoek en behandeling
Om een goede behandeling in te kunnen stellen is het belangrijk te achterhalen wat de oorzaak van het urineverlies bij uw hond is. Door middel van een urineonderzoek wordt vastgesteld of er aanwijzingen zijn voor een blaasontsteking of blaaskristallen. Daarnaast wordt uw hond door de dierenarts onderzocht. Soms is verder onderzoek, zoals een bloedonderzoek, kweek van de urine, röntgenfoto of echo van de blaas nodig. De therapie die wordt geadviseerd is afhankelijk van de oorzaak van de plasproblemen. In sommige gevallen is een antibioticakuur voldoende. Soms is het advies om een speciaal dieet te geven of is een operatie noodzakelijk. Wanneer de sluitspier van de blaas en urinebuis niet goed werken, kunnen medicijnen worden gegeven om de functie te verbeteren.
Tips
- Neem bij de afspraak met de dierenarts wat verse urine van uw hond mee. Bij voorkeur ochtendurine aangezien deze het meest geconcentreerd is
- Straf uw hond niet bij urineverlies.
- Onthoud uw hond geen water. Als de hond door een onderliggende ziekte meer plast en dit niet kan bijdrinken ontstaat de kans op uitdroging.